TRYBY WARUNKOWE - PODSUMOWANIE

Tryby warunkowe to ważna część gramatyki języka angielskiego. W zależności od tego, jaką sytuację chcemy opisać, wybieramy inny warunek. W poprzednich artykułach szczegółowo omówiliśmy wszystkie tryby warunkowe, ich budowę, zastosowanie i różnice między nimi. Aby oswoić 0, 1, 2, 3 i mieszane tryby warunkowe, polecamy zapoznanie się z artykułami na ich temat na naszym blogu. Poniżej linki dla Państwa wygody:

• first conditional,
• second conditional,
• third conditional
• mixed conditional.

W tym artykule przygotowaliśmy krótkie podsumowanie na temat wszystkich „conditionali”, wraz z przydatną niespodzianką!

Każdy tryb składa się ze zdania nadrzędnego, które rozpoczynamy od ‘if’ i opisuje ono warunek, który musi zostać spełniony oraz zdania podrzędnego, które opisuje konsekwencje, jakie niesie za sobą spełnienie warunku. Każdy tryb warunkowy możemy rozpocząć od zdania nadrzędnego, które rozdzielamy od podrzędnego przecinkiem lub od zdania podrzędnego, po którym nie stawiamy przecinka, ale od razu przechodzimy do zdania nadrzędnego. Czyli przykładowo:

• If the weather is nice, we will have a barbecue in the garden. (początkowe jest zdanie nadrzędne, oddzielamy frazy przecinkiem)

• We will have a barbecue in the garde if the weather is nice. (początkowe zdanie jest podrzędne, nie oddzielamy fraz przecinkiem)

Tryby możemy podzielić według prawdopodobieństwa, jakie ze sobą niosą oraz czasu, do jakiego się odnoszą. Poniżej znajdziecie krótkie podsumowania ich wszystkich.

ZEROWY TRYB WARUNKOWY:

Zdania zbudowane w tym trybie opisują zjawiska naturalne oraz ogólne prawdy. W tej kategorii znajdą się też wszystkie przyszłe i teraźniejsze sytuacje, w których mamy pewność co do skutku, jaki zajdzie, gdy warunek zostanie spełniony. W przypadku tej konstrukcji gramatycznej ‘if’ tłumaczymy jako „kiedy”, lub zastępujemy słowem ‘when’, ponieważ konsekwencje tego trybu są tylko kwestią czasu.

PIERWSZY TRYB WARUNKOWY:

W tej kategorii znajdują się wszystkie warunki, które mają dużą szansę spełnienia. W ten sposób opisujemy przyszłe i teraźniejsze wydarzenia, jakie najprawdopodobniej nastąpią, jeśli warunek zostanie spełniony. Tutaj ‘if’ tłumaczymy jako „jeśli”, ponieważ nie mamy gwarancji, że warunek się spełni. Zamiast ‘if’ możemy użyć też słowa ‘unless’, które tłumaczymy, jako „jeśli nie” lub „chyba że” i używamy wtedy, gdy mówimy o negatywnych konsekwencjach spełnionego warunku.

DRUGI TRYB WARUNKOWY:

Za pomocą tego trybu wyrażamy sytuacje, które, teoretycznie, mogą się zdarzyć. Szansa na to jest jednak dość mała, ponieważ warunek, który musi zostać spełniony jest dość nieprawdopodobny. Drugi tryb warunkowy pozwala nam spekulować, czy też gdybać o przyszłych lub teraźniejszych sytuacjach, choć z góry wiemy, że one raczej nie nastąpią. Tutaj ‘if’ najczęściej tłumaczymy jako „gdyby”. Ta konstrukcja świetnie nadaje się, gdy chcemy sobie pomarzyć lub ponarzekać. Tutaj zaczynamy zauważać pewną zależność. Im mniej prawdopodobne jest, że warunek się spełni, tym bardziej konstrukcja naszego trybu cofa się (gramatycznie) w czasie.

TRZECI TRYB WARUNKOWY:

Ta konstrukcja pozwala nam na refleksję nad zdarzeniami z przeszłości. Używamy jej zazwyczaj wtedy, gdy chcemy ponarzekać na to, jakie konsekwencje miało to zdarzenie lub co stałoby się w przypadku, kiedy wydarzenia potoczyłyby się inaczej. ‘If’ będzie tutaj tłumaczone, jako „gdyby”. Musimy jednak pamiętać, że sytuacji z przeszłości już nie zmienimy i przez to nasz warunek ma zerową szansę na spełnienie, a co za tym idzie, musimy zastosować się do zasady wspomnianej w przypadku drugiego trybu warunkowego i gramatycznie „cofnąć” się jeszcze dalej.

Ważną częścią rodziny trybów warunkowych są też tryby mieszane. Łączą one ze sobą przeszłość oraz teraźniejszość lub przyszłość.

MIESZANY TRYB WARUNKOWY III + II:

W tym trybie wyrażamy nasze niezadowolenie lub ciekawość na temat tego, jak zmieniłaby się rzeczywistość, gdyby w przeszłości coś potoczyło się inaczej. Zdanie nadrzędne tego mieszanego trybu odnosi się do przeszłości i gramatycznie stosujemy tu odpowiednie zasady. Zdanie podrzędne natomiast odnosi się do teraźniejszości lub przyszłości i gramatycznie ma cechy drugiego trybu warunkowego. Musimy jednak pamiętać, że zasady trzeciego i drugiego trybu pozostają tu takie same. Odnosimy się do zdarzenia z przeszłości, którego nie możemy zmienić, a jego konsekwencja pozostaje w sferze czysto teoretycznej.

MIESZANY TRYB WARUNKOWY II + III:

Zdania zbudowane w tym trybie również służą nam do spekulowania, ale w tym przypadku odnosimy się do sytuacji, w której zdarzenie z przeszłości mogłoby wyglądać inaczej, gdyby nie cecha lub sytuacja, która jest dla nas niezmienna. Za pomocą tego trybu teoretyzujemy na temat przeszłości zakładając, że jeden z aspektów naszego życia, który nie zmienił się do teraz, może zostać zmieniony ot tak. Zdanie nadrzędne wyrażamy tu za pomocą drugiego okresu warunkowego, a zdanie podrzędne za pomocą trzeciego. Tutaj również musimy pamiętać, że zasady drugiego i trzeciego trybu pozostają te same.

Mamy nadzieję, że ten artykuł pomógł Wam oswoić „conditionale” i nie wydają się one już takie trudne. Aby łatwo powtórzyć sobie wiedzę o trybach warunkowych, przygotowaliśmy dla Was „niezbędnik okresów warunkowych”. Poniżej znajduje się tabelka ze wszystkimi trybami warunkowymi i najważniejszymi informacjami o nich.

Aby pobrać tabelkę w większej rozdzielczości wraz z tapetami na smartfona, wypełnij formularz poniżej.

Chcesz nauczyć się poprawnie stosować tryby warunkowe w języku angielskim? Skorzystaj z lekcji online z którymś z lektorów Prolangu!