Przed Tobą stoją różne możliwości.. Być albo nie być. Mieć lub być. Wydawać lub oszczędzać. Jednak najbardziej pewnie chcesz wiedzieć, co stanie się, jeśli… Tę magiczną formułkę wypowiadamy, kiedy chcemy zwizualizować przyszłość, porozmawiać o możliwościach, pomówić o realnych szansach, że coś się wydarzy. Całkiem użyteczna, prawda?

W języku angielskim taką strukturą jest właśnie pierwszy okres warunkowy, który zwykle sieje strach wśród kursantów lub uczniów, ponieważ jest pierwszą enigmą na drodze do poznawania wszystkich okresów warunkowych, pierwszego, drugiego, trzeciego… Ach… conditionals. Przejdźmy do konkretów.

Pierwszy okres warunkowy składa się zwykle z dwóch zdań podrzędnych (czyli części zdania), a jedna z tych części zawiera słówka IF lub UNLESS (UNLESS oznacza „jeśli nie” - if not). Kolejność tych zdań może być jest dowolna. Poniżej ten sam przykład w dwóch odsłonach, z różną kolejnością zdań podrzędnych:

1. If you have time tomorrow (Present Simple), I will go swimming with you (Future SImple).
2. I will go swimming with you (Future Simple) if you have time tomorrow (Present Simple).

Ciężko przetłumaczyć dokładnie WILL w powyższym zdaniu, ponieważ w języku angielskim łączy się on zawsze z czasownikiem, tworząc czas przyszły: I will be = będę, I will go = pójdę, I will do = zrobię, etc. Tabela ma pokazać możliwość zmiany kolejności zdań oraz jakie gramatyczne konstrukcje występują w pierwszym okresie warunkowym (first conditional, "pierwszy conditional"). Bardzo ważne:

WILL nigdy nie występuje łącznie z IF w jednej części.

W części z IF zazwyczaj stosujemy czas Present Simple (niekiedy może być to również Present Continuous lub Present Perfect). Warto również pamiętać o tym, jak tworzymy Present Simple: I go, you take, she does, he goes, it sees, we ride, you talk, they manage.

Poniżej kilka przykładów: